بسم الله
# سقای آب و ادب
نویسنده: سید مهدی شجاعی
تعداد صفحه: 264 صفحه
قیمت: 6600 تومان / چاپ چهارم
حسین همچنان در کنار پیکر عباس نشسته است که عباس
از پیکر خود برمی‌خیزد. افواج بی‌شمار ملائک، با هودج‌هایی از نور و چهره‌هایی
سرشار از شور و سرور، او را چون نگین در حلقه حضور می‌گیرند.
عباس اگرچه همه‌شان را به روشنی و وضوح می‌بیند
اما چشم از چراغ حسین بر نمی‌دارد. انگار ناخودآگاه و بی‌اراده در باشکوه‌ترین و
نورافشان‌ترین هودج نشانده می‌شود و صدایی نرم و لطیف در گوشش طنین می‌افکند:
برویم.
عباس که همچنان سراپای نگاهش مجذوب حضرت حسین است
با اراده و خودآگاه می‌پرسد؛ کجا!؟
و ملائک گویی که یک تن‌اند تکثیر شده در هزاران
هزار، با دست نشان می‌دهند و به زبان – یکصدا - می‌گویند: بهشت!
عباس به خود یا به آنان می‌گوید: این خلاف ادب،
خلاف مروت، خلاف اخوت، خلاف ارادت، خلاف مواسات و خلاف عاشقی است که من پیش از
حسین قدم به بهشت بگذارم. و بعد با لحنی که از حضور آشکار و استوار پاسخ در دل
سوال حکایت می‌کند، می‌پرسد:
- اگر حسین پشت سر است، اصلا بهشت پیش رو کجاست؟ به چه معناست!؟
عباس که اکنون میان او و زمین هزاران گام فاصله
افتاده است محکم و قاطع می‌گوید:
- اگر به اختیار من است، قدم از قدم بر نمی‌دارم. من بی حسین کیستم!؟
من بی حسین نیستم. من از حسین آمده‌ام و به حسین باز می‌گردم.
